Περιγράφονται ορισμένες τεχνικές, οι οποίες μπορεί να τα βοηθήσουν σημαντικά στην αρχή ώστε να είναι σε θέση να θηλάσουν χωρίς προβλήματα στη συνέχεια.

Σίτιση μέσω ρινογαστρικού καθετήρα ή με σύριγγα
Τα πολύ μικρά πρόωρα, κατά την έξοδό τους από το μαιευτήριο είναι πιθανό να έχουν ένα μικρό σωληνάκι από το οποίο χορηγείται το γάλα και καταλήγει από τη μύτη στο στομάχι (ρινογαστρικός καθετήρας). Έχει φανεί ότι όταν θηλάζουν το δάκτυλο του γονέα, ενώ ταυτόχρονα χορηγείται το γάλα αργά – αργά από τον καθετήρα, η σίτιση γίνεται πιο εύκολα.
Αν δεν έχουν καθετήρα, μπορεί να χρειαστεί αρχικά να σιτίζονται με σύριγγα κατευθείαν στο στόμα τους. Σε αυτή την περίπτωση καλό είναι να εφαρμόζεται η ίδια τεχνική: το γάλα χορηγείται αργά – αργά με τη σύριγγα, ενώ ταυτόχρονα το μωρό πιπιλάει το δάκτυλο του γονέα.
Οι θηλαστικές κινήσεις βοηθούν στην ωρίμανση του αντανακλαστικού της κατάποσης και προετοιμάζουν για τον θηλασμό.

Σίτιση με σύστημα υποβοήθησης του θηλασμού (Supplemental Nursing System ή SNS)
Το σύστημα αποτελείται από ένα δοχείο που περιέχει γάλα και ένα τριχοειδές σωληνάκι, το οποίο στερεώνεται στο στήθος της μητέρας και καταλήγει στη θηλή της. Το βρέφος τοποθετείται κανονικά στη θηλή, ώστε η θηλή και η άκρη από το σωληνάκι να βρίσκονται στο στόμα του. Κατά τις θηλαστικές κινήσεις, το μωρό λαμβάνει ποσότητα γάλακτος τόσο μέσω του θηλασμού όσο και μέσω του δοχείου. Παράλληλα, διεγείρεται η παραγωγή γάλακτος από τη μητέρα, ωριμάζει το αντανακλαστικό κατάποσης του μωρού και αποτρέπεται η σύγχυση μεταξύ των θηλών μητέρας και μπιμπερό (nipple confusion).
Το σύστημα αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί αν το βρέφος δεν έχει τη δύναμη ακόμη να θηλάσει αποδοτικά, σε περιπτώσεις μειωμένης παραγωγής μητρικού γάλακτος ή όταν η μητέρα δεν είναι σε θέση να προσφέρει μητρικό γάλα για διάφορους λόγους, αλλά επιδιώκει το δέσιμο (bonding) με το νεογνό της μέσω του θηλασμού.